Kenmerken – De spanwijdte van deze vuurvlinder is 26 tot 30 mm. Hiermee behoort hij tot de kleinste vuurvlinders. Hij lijkt ook best veel op de Kleine vuurvlinder. Het mannetje is aan de bovenzijde vrij donker oranje bruin gevlekt en heeft een blauw-violette zweem over de gehele vleugel. Hij heeft een oranje band langs de rand van de achtervleugel. Het vrouwtje is bruin-oranje met donkere vlekken. Op de vleugelranden zit voor en achter een blauwe rand en daar weer buiten een oranje band. De onderzijde van mannetjes en vrouwtjes lijken veel op elkaar. Deze is bedekt met zwarte stippen. De voorvleugels zijn helder oranje. Ze achtervleugel iets bruiner. Op de voor- en achtervleugel zit een rij witte maantjes en daarbuiten een oranje band. De vleugels hebben een wit-zwarte franje.
Naamgeving – N: Blauwe vuurvlinder – D: Blauschillernder Feuerfalter – Lat: Lycaena helle – E: Violet Copper
De wetenschappelijke naam Helle verwijst naar een figuur uit de Griekse mythologie. Helle viel van de vliegende gouden ram en verdronk in de Hellespont (Dardanellen). De vacht van de ram werd als het Gulden vlies aan koning Aietes gegeven. Nu zou je kunnen verdedigen om een vliegend insect te vernoemen naar een neerstortende prinses, maar ik heb die neiging niet zo.
Leefomgeving – In Nederland komt deze vlinder niet voor. Wel in de Eifel en de Ardennen. De foto’s die ik heb, zijn gemaakt in de Eifel bij Monschau. In een beekdal met de prachtige naam Perlenbachtal. Ze zijn te vinden op vochtige graslanden, hoogveen en in dalen van riviertjes en beken. Door het verdwijnen van zijn vochtige habitat wordt deze soort met uitsterven bedreigd.
Vliegtijd – Begin mei tot eind juni in één generatie. De vlinder overwintert als pop. Ik heb foto’s van midden juni 2015.
Waardplant – Adderwortel en Duizendknoop.
