
Dit bericht gaat over de lente van 2017.
Bij de eerste 2 foto’s is het al meteen raak qua voorjaarsgevoel. Blauwe druifjes en een narcis, beide lentebloeiers met heel weinig scherpte-diepte gefotografeerd. Lekker klooien met mijn macrolens in de achtertuin en alvast wat voorpret voor de lente.
Ik kom graag in de Duursche waarden. En zeker als ik mooi licht verwacht of eigenlijk, als ik er op hoop. Op 9 april had ik geluk. Na een grauw en mistig begin, begon eindelijk de mist een beetje op te lossen en kon ik een paar mooie sfeerplaatjes maken. Ook de eerste vlinder liet zich die ochtend zien. Een Klein geaderd witje, nog helemaal onder de dauwdruppels.
Ieder jaar wordt er een zogenaamde Tulpenroute uitgezet in de Noordoostpolder. Deze route varieert over de jaren, afhankelijk van de tulpenvelden in dat jaar. Op 28 april was het weer zover en kon ik genieten van het mooie uitzicht terwijl ik zoekende was naar een parkeerplek. In de polder zijn de prachtige wolkenluchten een dankbaar onderwerp.
Begin mei ben ik een paar keer op pad geweest met mijn nieuwe groothoeklens. Het is erg leuk om de wereld eens met een bredere hoek te bekijken. Dat leverde een aantal zonnige plaatjes op van de omgeving rond het dorp Windesheim. Ook kwam ik er op deze wijze achter dat ik nodig mijn sensor moest laten reinigen. Achtendertig stipjes wegwerken in een blauwe hemel is toch een beetje zonde van de tijd.
In mei vliegen er al veel soorten vlinders rond. Daarom staan er maar liefst 6 verschillende vlinders in dit bericht van de lente van 2017. Misschien valt het op, maar ik probeer een paar nieuwe manieren uit bij het fotograferen van vlinders. Ik laat meer van de omgeving zien, ik vind bewogen foto’s ook spannend en ik pas de techniek toe met een beschaduwde vlinder voor een helder verlichte achtergrond.
Zo zie ik mijn hooibeestjes niet graag; zittend op de grond. Aan de andere kant verwacht je van een koe ook niet dat ze wat hoger gaat zitten. Ook zou je kunnen verdedigen dat hij niet zit maar staat. (Coenonympha pamphilus, Kleines Wiesenvögelchen, Small Heath)
Bij deze vlinder viel me de lichte doorschijning in de voorvleugels op. (Boloria selene, Braunfleckiger Perlmutterfalter, Small Pearl-bordered Fritillary)
Wat een prachtige kleur heeft dit beestje toch. (Callophrys rubi, Green Hairstreak, Grüner Zipfelfalter)
Bewogen beeld van een Groentje op een koekoeksbloem.
Vaak zijn de vleugels van vrouwtje Icarusblauwtjes bruin met oranje vlekken. Deze heeft een mooi blauwe glans over haar vleugels.
Op zoek naar een eigen stijl, probeer ik andermans stijl een keertje uit op deze aardbeivlinder (Grizzled Skipper, Kleiner Würfel-Dickkopffalter, Pyrgus malvae).
Dit puin is afkomstig van de oude steenfabriek bij Fortmond.
Op weg naar de kijkhut in de Duursche waarden knalt het groen je tegemoet.
Het eerste groen verschijnt in de toppen van deze bomen.
Vanaf deze dijk kijk ik richting parkeerplaats aan de Fabrieksweg. De steenfabriek is er al lang niet meer, maar de tichelgaten vormen een prachtig natuurgebied langs de IJssel.
Dit is de IJsseldijk bij het dorpje Windesheim. Het is lente en ik heb er zin in!
Vandaag voor het eerst met mijn nieuwe groothoeklens op pad geweest. En dan krijg je dit soort plaatjes.
In de Noordoostpolder is een mooie route uitgezet. Dit veld ligt aan het Venepad bij Rutten.
Het is al half tien en dit vlindertje zit nog helemaal onder de dauwdruppels. Klein geaderd witje (Green-veined White, Pieris napi, Rapsweissling)
Twee ganzen vliegen over aan het begin van een stralend zonnige lentedag.
In de verte zie je de schoorsteen van de oude steenfabriek in Fortmond.
Vanaf de brug in Fortmond zie je de mist langzaam oplossen.
Na een mistige ochtend in de Duursche waarden bij Fortmond, komt eindelijk de zon boven de bomen uit kijken.
Ze zeggen dat deze brug 100 meter lang is, maar ik zie het niet.
Begin april komen de eerste brandende blaadje tevoorschijn.
Alleen het randje is scherp in een gele wolk van narcis.
Spelen met scherpte-diepte in de tuin.